خواب حرفه ای چیست؟
یکی از آفت‌هایی که هر حرفه را تهدید میکند «خواب حرفهای» است، خواب حرفهای عبارت است از حسی که به هر یک از ما دست می‌دهد و فکر می‌کنیم که کارمان را «به بهترین نحو» انجام می‌دهیم در حالی که بر اثر روزمره گی به خواب فرو رفته‌ایم و روز به روز احتمال غرق شدن یا واژگون شدن را بالا می‌بریم.
راننده سرویس بچه‌های دبستان که روز‌های اول با وسواس کودکان را سوار می‌کرد و با دقت رانندگی می‌کرد، کم کم بچه‌ها را به عنوان کالا‌های روزمره می‌بیند و بی‌توجه به اینکه این‌ها هنوز هم چشم و چراغ والدینشان هستند در هیاهوی شهر می‌راند.
معلمی که در ایام نخست خود را در جایگاه تعلیم و تعلم می‌دید و شغل خود را با شغل انبیاء مقایسه می‌کرد، اندک اندک دانش آموزان را نمی‌بیند و فقط به حقوق و اقساطش می‌اندیشد.
مدیر لایق کارخانه‌ای که تمامی همت خود را برای ایجاد کار بکار بسته است، کم کم می‌اندیشد که رسالت خود را به پایان رسانده، دیگر کارگران خود را نمی‌بیند، گویی فراموش کرده که حیات کارخانه‌اش به تلاش این کارگران وابسته است.
گویی «لالایی حرفهای» در حال خوانده شدن است و ممکن است هر فردی در هر شغلی دچار آن شود...
آیا هر یک از ما دچار یک «خواب حرفهای» نشده‌ایم؟ و آیا در اطرافمان با این افراد تا به حال رو به رو نبوده ایم؟
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
