لوس بودن یا لوس نشون دادن خودمون تو کار باعث میشه دیگران کمتر روی ما حساب کنن مثلا اگه یه مشکلی تو کار پیش بیاد که آدمای باتجربه‌تر خیلی ساده و سریع ازش می‌گذرن یا حلش می‌کنن ما اون مشکل رو بزرگش کنیم یا درباره‌اش نق بزنیم یا حتی اجازه بدیم باعث اختلال تو کارمون بشه، در این صورت ما نوعی لوس به حساب میایم.
خیلی از مشکلاتی که توی کار پیش میاد حل شدن یا نشدنش دست ماها نیست یا زمان نیاز داره یا هزینه داره، بزرگ کردن و بها دادن به این مشکلات یعنی نابودی کار!
درگیر کردن زندگی شخصی، احساسات و عواطف زندگی خصوصی به داخل کار هم باعث میشه لوس به نظر بیاییم و باعث میشه همکارانون از ما خسته بشن.
انتظار داشتن این که محل کار مثل خونه به معنای واقعی (اتاق شخصی خودمون) باشه و اگه این انتظار برآورده نشه آزرده بشیم باعث میشه لوس به نظر بیاییم.
به طور کلی لوس بودن باعث میشه خودمون آسیب ببینیم، پس باید سطح انطباق و پذیرشمون رو بالا ببریم و گرنه دوام نمیاریم و آدمای قوی‌تر و پذیراتر جای ما رو میگیرن.
لوس نبودن با تجربه به دست میاد تجربه کردن اغلب محیط‌ها و شرایط کاری از فریلنسینگ تا کار تو سازمان نیمه دولتی از شرکت خصوصی و استارتاپ ها تا شرکت های خارجی.
اگر شما محیط‌های مختلف کاری را تجربه کنید قطعا روحیه انعطاف پذیری پیدا خواهید کرد چون هر یک از فضاهای کاری چالش های متفاوتی دارند و رویارویی شما با این مشکلات و نحوه برطرف کردن آنها از شما فردی با تجربه می سازد و در این صورت لوس بودن جای خودش را به فردی با مهارت و با تجربه میدهد.
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
40عادت آزاردهنده در محیط کار که همکاران تان را کلافه می کند
