چرا نیروهای جوان در زمان کوتاهی شرکت را ترک می‌کنند!
رشد و گسترش شرکت‌ها بدون توجه به مسأله نگه داشت نیرو‌ها مسأله‌ای است که نمی‌توان به راحتی از کنار آن گذشت، حفظ نیروهای جوان که انگیزه رشد و گسترش در شرکت‌ها دارند اگر از سوی شرکت‌ها بدون برنامه باشد می‌تواند صدمات مختلفی را متوجه سازمان کند.
صرف تربیت نیروهای جوان و با انگیزه بدون برنامه‌ریزی مناسب برای شرکت‌ها یک حرکت خطای با استراتژی نامناسب است که هزینه‌های نگه داشت را افزایش می‌دهد؛ ترک نیروهای کلیدی و حرفه ای از شرکت در این موارد بیشتر نمایان است.
کاهش سطوح فرهنگ سازمانی ، افزایش هزینه‌های سازمان در امر گسترش و نگه داشت نیرو‌ها، بالا رفتن هزینه‌های استخدام نیروی جدید، زمان از دست رفته از جمله مواردی است که همزمان با از دست دادن نیروی انسانی جوان و با انگیزه شرکت به سراغ سازمان‌ها می‌آید.
حفظ نیروی انسانی جوان می‌تواند جزو ارزش‌های سازمان قلمداد شود و در بحث برند سازمانی نیز برای حضور افراد در آن شرکت اثرگذار باشد.
رابینز در کتاب رفتار سازمانی خود توضیح می‌دهد که رضایت شغلی را می‌توان به این صورت تعریف کرد: رضایت شغلی، احساس مثبتی است که پس از ارزیابی ویژگی‌های مختلف شغل خود، تجربه می‌کنیم؛ باید پذیرفت که رضایتمندی شغلی یا نارضایتی شغلی، حاصل و برآیند مجموعه‌ی بسیار گسترده‌ای از عوامل است و طبیعی است
اما راهکار مسئله چیست؟ منابع انسانی می‌تواند با برقراری ارتباط مستقیم با نیروهای کار نسبت به شناسایی آسیب‌ها، انتظارات و همچنین چالش‌هایی که روند خروج نیرو‌ها رو از شرکت‌ها تسریع می‌کند، اقدام کنند، دانستن موارد تنها راهکار اولیه است و شرکت‌ها باید برای کاهش این مخاطرات با استفاده از اطلاعاتی که به دست می‌آورند برای بهبود شرایط اقدام کنند.
مصاحبه‌های خروج می‌توانند به عنوان یکی از روش‌های حل مسئله اطلاعات مناسبی را در اختیار شما قرار دهد.
شاید این مطلب برای شما مفید باشد:
