قیف برعکس شرکت ها

بعضی از شرکتها مثل قیف برعکس میمونن!

وارد شدن بهشون خیلی سخت و پرچالشه هزارتا آزمون و مصاحبه و سختگیری‌های دیگه ولی وقتی وارد میشی میبینی چه قدر خروج منابع انسانیشون زیاده!

زمانی که نرخ خروج نیروی انسانی یک سازمان زیاد باشه یعنی اونجا جای موندن نیست!

تا حالا پیش اومده دیده باشین یک سری شرکتهای شناخته شده یا حتی کوچیک برای یه پوزیشن تکراری هر دو سه ماه یک بار آگهی استخدام منتشر میکنند!

 

این میتونه چند مدل تحلیل بشه از نظر من:

 

۱-قصدشون حقوق پایین دادنه و وقتی کارمند بعداز مدتی درخواست حقوق مناسب‌تری میکنه، ردش میکنن 

۲-دانش یا بودجه ی جذب نیروی مناسب رو ندارن

۳-شرایط نگه داشت نیروی مناسب رو ندارن

۴-دروغگو هستند! و کارجو بعد از مدتی کوتاه هویت اصلیشون رو متوجه میشه و سازمان رو ترک میکنه.

 

برای این ۴ مورد هر کدوم به تنهایی هم میشه کلی نوشت!

تحلیل دیگه ای شما میتونید اضافه کنید؟

 

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

8  درس درباره ساختن شرکتی که آدمها از کارکردن در آن لذت می‌برند

 

دغدغه کارمندان حقوق نیست!!

دغدغه کارمندان حقوق نیست!!

 

سازمان هایی که تمام تمرکز خود را بر حقوقی که کارکنان خود هرماه به صورت ثابت آن را دریافت میکنند میگذارند مرا به یاد تلفن‌های سکه‌ای قدیمی می اندازد، این سازمانها متاسفانه به این مساله واقف نیستند که صرفا تمرکز بر حقوق ثابت کارکنان خیلی زود اثر و کارایی خود را از دست می دهد و برای افراد به یک مساله کاملا عادی و روتین و به نوعی به شکل یک توقع بدل خواهد شد و نه تنها کمک طولانی مدتی به انگیزش افراد نمیکند بلکه آنها را دچار روزمرگی و کسالت میسازد. قدرت انگیزشی حقوق اگر چه لازم اما به هیچ عنوان کافی به نظر نمیرسد، حتی با توجه به شرایط اقتصادی روز.
همانگونه که اشاره شد این روش نه تنها انگیزه ای برای کارکنان ایجاد نمی کند بلکه آنها را به کارکنان سکه ای تبدیل میکند و این خود به خود میتواند عامل مهمی برای یکنواختی و روزمرگی در روح سازمان به شمار رود. در واقع میتوان اینگونه تصور کرد که به نوعی سازمان تصمیم دارد در ازای راندمان و کارکرد کارکنانش به آنها یک کیک پاداش دهد. کیکی که حقوق ثابت به منزله اسفنج آن است. اسفنج بنای اصلی کیک است و باید درخور و اندازه باشد، بعد نوبت به ظاهر کیک میرسد که باید با خامه-شکلات-میوه و... تزیینش کرد تا هم خوشمزه تر شود و هم شکل جذاب تری داشته باشد.
درست است که حقوق یکی از اصلی ترین دغدغه های کارکنان می باشد و نبود نظام عادلانه حقوق و دستمزد میتواند نگهداشت کارکنان شایسته را درآن سازمان با مشکل روبرو کند ولی به تنهایی کافی نیست و سازمانها باید بسیار هوشیارانه تر از این رفتارکنند و تنها به این عامل بسنده نکنند. توجه به کارکنان و حتی به خانواده کارکنان یکی از اصلی ترین موضوعات در این زمینه است، گاهی این توجه می تواند جنبه مالی نداشته باشد و درحد یک تشکر مدیر از کار مثبت کارکنانش و یا یک روز مرخصی تشویقی برای گذراندن اوقاتی با خانوادیشان و ... باشد که لزوما باری مالی برای سازمان ندارد ولی تاثیر روانی بسزایی بر روی کارکنان میگذارد.

 

:شاید این مطلب برای شما مفید باشد

بیشترین حقوق و دستمزد مربوط به کدام شهرهای جهان است؟

حق و حقوق کارکنان فقط پرداخت حقوق ماهیانه آنها نیست!

جبران خدمات تنها حقی نیست که کارکنان به ازای کار در سازمان از آن برخوردار می‌شوند. قرارداد استخدامی نوعی توافق رسمی و روان‌شناختی است که میان دو طرف منعقد می‌شود. به موجب این قرارداد تکالیفی برعهده کارکنان گذاشته می‌شود و آن‌ها در قبال انجام این تکالیف و وظایف، حقوق و مزایا دریافت می‌کنند.

 

هر فردی در ازای انجام کار، از حقوقی برخوردار است که از آن به عنوان «منشور حقوق کارکنان» یاد میشود.

مثلا؛

• کارکنان حق دارند که در محیطی آرام و امن فعالیت کنند.

• کارکنان حق برخورداری از رفتار محترمانه از سوی مدیران و مشتریان سازمان را دارند.

• کارکنان در خصوص امنیت روحی و جسمی از حقوق مشخصی برخوردارند.

• کارکنان در انجام وظایف خود و در چارچوب قوانین، حق دارند از استقلال کاری برخوردار باشند.

• کارکنان از حق اظهار نظر، پیشنهاد و انتقاد در راستای بهبود مستمر کیفیت فعالیت‌های سازمان برخوردار هستند.

• کارکنان حق مشارکت در تصمیم‌سازی‌ سازمان در راستای تحقق رسالت و اهداف دارند.

• کارکنان دارای حق امنیت شغلی هستند.

• کارکنان درخصوص رسیدگی به مسائل و مشکلات شغلی‌شان از سوی مسئولان ارشد سازمان از حقوق لازم برخوردار هستند.

• کارکنان حق استفاده از انوع مرخصی‌های استحقاقی سالانه، استعلاجی، و ساعتی را دارند.

• کارکنان حق دارند از آموزشهای به روز در حوزه کاریشان برخوردار شوند.

 

پ ن: توجه کنید اینا لطف نیست حق هست!!!

 

شاید این مطلب برای شما مفید باشد:

چرا کارمندان یک محیط کار را ترک می کنند؟