دغدغه کارمندان حقوق نیست!!
دغدغه کارمندان حقوق نیست!!
سازمان هایی که تمام تمرکز خود را بر حقوقی که کارکنان خود هرماه به صورت ثابت آن را دریافت میکنند میگذارند مرا به یاد تلفنهای سکهای قدیمی می اندازد، این سازمانها متاسفانه به این مساله واقف نیستند که صرفا تمرکز بر حقوق ثابت کارکنان خیلی زود اثر و کارایی خود را از دست می دهد و برای افراد به یک مساله کاملا عادی و روتین و به نوعی به شکل یک توقع بدل خواهد شد و نه تنها کمک طولانی مدتی به انگیزش افراد نمیکند بلکه آنها را دچار روزمرگی و کسالت میسازد. قدرت انگیزشی حقوق اگر چه لازم اما به هیچ عنوان کافی به نظر نمیرسد، حتی با توجه به شرایط اقتصادی روز.
همانگونه که اشاره شد این روش نه تنها انگیزه ای برای کارکنان ایجاد نمی کند بلکه آنها را به کارکنان سکه ای تبدیل میکند و این خود به خود میتواند عامل مهمی برای یکنواختی و روزمرگی در روح سازمان به شمار رود. در واقع میتوان اینگونه تصور کرد که به نوعی سازمان تصمیم دارد در ازای راندمان و کارکرد کارکنانش به آنها یک کیک پاداش دهد. کیکی که حقوق ثابت به منزله اسفنج آن است. اسفنج بنای اصلی کیک است و باید درخور و اندازه باشد، بعد نوبت به ظاهر کیک میرسد که باید با خامه-شکلات-میوه و... تزیینش کرد تا هم خوشمزه تر شود و هم شکل جذاب تری داشته باشد.
درست است که حقوق یکی از اصلی ترین دغدغه های کارکنان می باشد و نبود نظام عادلانه حقوق و دستمزد میتواند نگهداشت کارکنان شایسته را درآن سازمان با مشکل روبرو کند ولی به تنهایی کافی نیست و سازمانها باید بسیار هوشیارانه تر از این رفتارکنند و تنها به این عامل بسنده نکنند. توجه به کارکنان و حتی به خانواده کارکنان یکی از اصلی ترین موضوعات در این زمینه است، گاهی این توجه می تواند جنبه مالی نداشته باشد و درحد یک تشکر مدیر از کار مثبت کارکنانش و یا یک روز مرخصی تشویقی برای گذراندن اوقاتی با خانوادیشان و ... باشد که لزوما باری مالی برای سازمان ندارد ولی تاثیر روانی بسزایی بر روی کارکنان میگذارد.
:شاید این مطلب برای شما مفید باشد